Sicilië is een eiland van contrasten: de levendige steden Palermo en Catania, rustige dorpjes tussen olijfgaarden, de imposante Etna en ruige kliffen. Hier komen de smaken van de zee, de geur van citrusvruchten en alles wat groeit op de zonovergoten aarde samen in een culinaire ervaring die je zintuigen prikkelt.

UNIQUE FLAVOURS
Er zijn talloos veel unieke, lokale producten op Sicilië. De bittere Romana-amandel, de diepzoete Pachinocherrytomaat, de bloedrode Tarrocco-sinaasappel, de prachtig groene Bronte-pistachenoten en eeuwenoude, lokale tarwerassen met klinkende namen zoals Timilia en Realforte. Ook het grazend vee, dat zich voedt met grassen en wilde kruiden, levert fantastische kazen op, zoals de typisch Siciliaanse pecorino of traditionele ricotta van schapenmelk.

De Sicilianen houden van de contrasten van hun eiland, wat vaak terugkomt in de traditionele gerechten waarin zout en zuur worden gecombineerd met zoet. Een typisch bijgerecht bij vis en vlees is caponata, een zoetzure saus van aubergine, tomaat, kappertjes, olijven, olijfolie en azijn, met als zoete
tegenhangers rozijnen en honing of suiker. Dit principe van agrodolce hoeft niet beperkt te blijven tot de aubergine; je kunt het toepassen op praktisch elke groente: bloemkool, wortel, courgette, pompoen en meer. Dessert? Sicilianen zijn gespecialiseerd in zoetigheden en ook daarin komt vaak olijfolie terug, zoals in de traditionele olijfolie citrustaart. En uiteraard: gelato! In alle smaken die het eiland te bieden heeft, van amandel en sinaasappel tot olijfolie en pistache.

Tijdens een typisch Siciliaans diner – omringd door familie, vrienden en olijfbomen – staan schalen vol ricotta, Pane Siciliano, gegrilde aubergines en courgettes, agrodolci, bergen kruiden en noten, gefrituurde sardines en calamari, venkelworst en peperpecorino op tafel. Bij dit alles: fonkelende glazen Nero d’Avola en (natuurlijk) royale scheuten Pantanello-olijfolie.

Schil 1 oranje pompoen en snij hem in plakjes van iets minder dan 1 cm dik.

Doe een scheut olijfolie in een grote koekenpan of pan met dikke bodem en bak, zodra de olie heet is, de pompoenplakken gaar. Geef ze ruimte in de olie: doe slechts één laag pompoen per keer en laat ruimte tussen de plakken. Zo bakken ze goed en koken ze niet in hun eigen stoom gaar. Strooi wat zout over de plakken en bak tot de pompoen lichtbruin is.

Haal de plakken uit de pan en leg ze op keukenpapier om het grootste deel van de olie te absorberen. Bak in dezelfde olie waarin je de pompoen hebt gebakken 1 teen knoflook tot deze begint te geuren en voeg dan wat
olie en azijn toe. Gebruik voor elke 2 eetlepels azijn ongeveer 1 eetlepel suiker. Dit is een leidraad; proef wat jij het lekkerst vindt, zoeter of zuurder. Voor de gehele pompoen heb je ongeveer 6 eetlepels azijn en 3 eetlepels suiker nodig.

Leg de plakken pompoen in een schaal en overgiet met het azijnmengsel. Maak af met een wuif zwarte peper uit de
molen en voeg wat gescheurde muntblaadjes toe.

Proef of de pompoen nog wat zout nodig heeft en laat het gerecht een paar uur of zelfs een nacht rusten.

Buon appetito!